بیماری کرون یک عارضه مزمن است که بر سیستم گوارش اثر می گذارد. این بیماری در کنار کولیت اولسروز طیفی از بیماری های گوارشی تحت عنوان بیماری های التهابی را تشکیل می دهند.

بیماری کرون در مواقعی که سیستم ایمنی بدن علیه بافت طبیعی روده فعال می شود، رخ می دهد و به التهاب در روده کوچک، بزرگ و هر بخشی از سیستم گوارش منجر می شود.

بر اساس گزارش های نهاد کرون و کولیت، بیماری کرون در افراد با سن ۱۵ تا ۳۵ سال شایع تر است، اگرچه امکان دارد در هر سنی رخ دهد. احتمال ابتلا به این بیماری در زنان و مردان تقریبا یکسان است.

نشانه های بیماری کرون در زنان

حدود ۵۰ درصد زنان مبتلا به این بیماری در هنگام تشخیص کمتر از ۳۵ سال دارند.

نشانه های این بیماری که بر زنان اثر می گذارند شامل موارد زیر است.

1. قاعدگی نامنظم

ظهور ناگهانی بیماری کرون می تواند بر سطوح هورمون، تغذیه و استرس که همگی بر چرخه قاعدگی اثر می گذارند، اثر بگذارد.

التهاب ناشی از این بیماری می تواند فعالیت عادی هورمون ها را مختل کند. علائم شایع دیگر مانند اسهال، کم اشتهایی نیز می توانند به دریافت کافی مواد غذایی توسط بدن تاثیر بگذارند.

این بیماری می تواند موجب استرس شود چرا که می تواند شرایط ناراحت کننده ای برای فرد ایجاد کند و بر فعالیت های روزانه وی تاثر منفی بگذارد.

زنان مبتلا به بیماری التهابی روده ممکن است این نشانه ها را به شکل شدید تری قبل و در حین قاعدگی تجربه کنند.

• کمبود آهن

زنان مبتلا به IBD نسبت به دیگر افراد ریسک بیشتری در ابتلا به کمبود آهن دارند. این موضوع ممکن است بر اقر خونریزی در روده و یا عدم جذب آهن باشد.

یک چرخه قاعدگی توام با خونریزی شدید همچنین می تواند بر روی سطح آهن در بدن اثرگذار باشد، بنابراین زنی که به IBD و قاعدگی شدید دچار است باید حتما با پزشک در مورد کمبود آهن مشورت کند.

• مشکلات باروری

نتایج یک پژوهش نشان می دهد که زنان مبتلا به بیماری کرون پس از بهبود از نظر باروری مشابه افراد عادی هستند. با این حال در صورتی که بیماری همچنان فعال باشد و یا به تازگی عمل جراحی برای درمان این بیماری انجام داده باشد، مشکلات بیشتری در باروری دارند.

همه افراد مبتلا به این بیماری که به دنبال باروری و بچه دار شدن در آینده هستند باید با پزشک متخصص مشورت کنند چرا که برخی روش های درمانی ممکن است بر باروری تاثیر بگذارند.

بر اساس گزارش نهاد کرون و کولیت، زنان مبتلا به IBD می توانند بارداری موفقیت آمیزی داشته باشند، البته در صورتی که در زمان باردار شدن در دوران پس از بیماری قرار داشته باشند. در صورتی که زن در حین ابتلا به بیماری باردار شود، ممکن است نتوان آن را درمان کرد و یا در حین بارداری شرایط بدتر شود.

استفاده از بیشتر داروها به منظور درمان بیماری کرون در حین بارداری و یا شیردهی مشکل خاصی به وجود نمی آورند که البته چند استثنا نیز وجود دارد که بهتر است حتما با پزشک در مورد آنها مشاوره شود.

• دیسپارونیا

دیسپارونیا نام علمی درد در حین آمیزش است.

در صورتی که فرد در حین رابطه جنسی با درد مواجه باشد، ممکن است نشان دهنده ابتلا به بیماری در بخش سیستم گوارشی اطراف مقعد و یا واژن باشد. این موضوع می تواند همچنین حاکی از فیستول باشد. فیستول راهی غیر عادی است که بین دو قسمت داخلی بدن که اغلب شکم و روده است، ایجاد می شود.

برخی علائم دیگر

التهاب در دستگاه گوارش به اندام ها و بافت ها آسیب می زند و به مشکلات مختلفی منجر می شود.

علائم شایع بیماری کرون در مردان و زنان شامل موارد زیر است:

• اسهال
• درد شکمی
• خونریزی رکتوم
• تب
• بی اشتهایی
• کاهش وزن
• خستگی

راههای تشخیص بیماری کرون

پزشک قبل از ارجاع به متخصص از فرد در مورد علائم و سابقه پزشکی سوال می کند و سپس پزشک متخصص است که می تواند ابتلای فرد به بیماری تشخیص دهد.

تست های زیر از جمله مواردی است که برای تشخیص این بیماری تجویز می شود:

• کولونوسکوپی برای تشخیص اتهاب در داخل شکم
• سی تی اسکن یا ام آر آی
• نمونه برداری از بخشی از روده

درمان و کنترل بیماری کرون

علت قطعی ابتلا به IBD مشخص نیست و لذا درمان قطعی برای آن وجود ندارد. با این حال برخی داروها هستند که می توانند به کنترل التهاب و بهبود بیماری تا زمانی که ممکن است کمک کنند.

نوع داروی مورد استفاده فرد به شدت نشانه های بیماری بستگی دارد. در برخی موارد ممکن است فرد به جراحی نیاز داشته باشد.

روش های درمانی این بیماری شامل موارد زیر است:

• آنتی بیوتیک: پزشک ممکن است برای درمان عفونت و عوارض آن آنتی بیوتیک هایی مانند مترونیدازول و یا سیپروفلکسین تجویز کند.
• آمینوسالیسیلات(۵-ASAs): این داروها التهاب در روده را کاهش می دهند. پزشکان ممکن است این دارو را برای درمان برخی علائم خفیف تا معتدل تجویز کنند.
• کورتیکواستروئیدها (استروئیدها): استروئیدها عفونت را با سرکوب سیستم ایمنی کاهش می دهند. پزشکان از این داروها به عنوان راه حل کوتاه مدت برای افرادی که دارای بیماری شدید هستند استفاده می کنند.
• اصلاح کننده های ایمنی (ایمونوتراپی): این داروها سیستم ایمنی بدن را سرکوب می کنند تا التهاب را کاهش دهند. برخی موارد رایج شامل آزاتیوپرین (Imuran، Azasan)، ۶-مرکاپتوپورین (پورینتول، ۶-MP )، سیکلوسپورین A (Sandimmune، Neoral) و تاکرولیموس (Prograf)، می شوند.
• درمان های بیولوژیک: روش های بیولوژیک قسمتی خاص از سیستم ایمنی را هدف قرار می دهند تا التهاب را کاهش دهند. پزشک از این روش در صورتی که دیگر درمان ها موفقیت آمیز نباشند استفاده می کند.

این داروها می توانند اثرات جانبی معکوس داشته باشند. برخی از آنها ممکن است با دیگر داروهای فرد تداخل داشته باشند، در این خصوص باید پزشک اظهار نظر کند.

کلام آخر

بیماری کرون عارضه ای طولانی مدت است که در همه جنسیت ها رخ می دهد. زنان ممکن است علائم و نشانه های متفاوتی را نسبت به مردان تجربه کنند، به خصوص در حین قاعدگی.

روش های درمانی مختلفی وجود دارد تا التهاب ناشی از بیماری کاهش پیدا کند و بتوان آن را کنترل کرد.